Rondreis door Oeganda

Hallo allemaal!

Hoe is het in Nederland? De grutto is alweer hoorbaar en de lente doet zijn intrede?
Oeganda is een prachtig land. Zo afwisselend in vegetatie dat je maar een klein stukje hoeft te reizen en je bent in een hele andere omgeving! Savannes, jungle, bergen, meren, velden met thee/rijst/matoke, uitgestrekte vlaktes met scheefgegroeide bomen en tropische oerbossen wisselen zich in razend tempo af.
Onze rondreis Oeganda zit er nu op en we hebben weinig mogelijkheden gehad om een blog te posten, maar hier toch nog even wat highlights:
We hebben een kijkje genomen aan de bovenkant van de Murchisson Falls, waar het water naar beneden bulderde, de nevel op ons neerstreek en verschillende regenbogen de lucht sierden.
We zijn naar het Kibale Forest geweest waar we al wandelend over onzichtbare paden midden door de bladeren en takken op zoek gingen naar chimpansees. Wat een kabaal kunnen ze maken! Hun communicatie klinkt als noodkreten maar ondertussen klimmen ze vrolijk van boom naar boom, buitelen de kleintjes over elkaar heen en kijken ze je (sch)aapachtig aan. We sliepen in een huisje midden tussen de bomen waar verschillende apensoorten rondslingerden. Ook zijn we bij het nabijgelegen Bigodi Swamp moerasgebied geweest. Daar voel je je net Alice in wonderland tussen de hoge papyruspluimen. Prachtige vogels en wederom aapjes lieten zich door ons bewonderen.
Een volgend hoogtepunt was Queen Elizabeth National Park. De weg richting Queen Elizabeth wordt links en rechts omgeven door grote aantallen antilopes, waterbokken en pumba's.
Aangekomen maakten we een boottocht over het natuurlijke Kazinga kanaal. Met name buffels, nijlpaarden en olifanten maken hier de dienst uit. Het leuke was dat de buffels en nijlpaarden gewoon door elkaar heen lagen te chillen aan de waterkant! Ook zagen we twee krokodillen, heel veel tropische vogels en vissersmannen. Vanaf de boot zagen we midden tussen het bonte dierenrijk een dorpje liggen. Enerzijds bijzonder, maar anderzijds ook erg gevaarlijk. Een leeuw zijn dinervoorkeur lag duidelijk bij de mens, hij heeft in 1 jaar tijd 13 mensen verorberd. De leeuw is toen doodgeschoten en opgezet in het nabijgelegen museum. Ook de krokodillen lieten zo nu en dan een mensenlijk stukje vlees niet aan hun neus (en bek) voorbij gaan.
Toen we terugkwamen was de avond net aangebroken. We zouden naar onze lodge, maar Julius, 1 van onze gidsen/chauffeurs, bood ons een extra gamedrive aan omdat er leeuwen waren gespot op een uur afstand. De meesten in onze groep waren te moe en wilden naar hun lodge. Wij waren ook best moe, maar een extra gamedrive?? Tuurlijk! Dus wij hobbel de hobbel, weer op pad, nu hadden we zo maar een prive gamedrive! En.. eentje die we nooit zullen vergeten. In eerste instantie zagen we 7 leeuwen die heerlijk lagen uit te rusten van een dagje jagen. En ten tweede.. als enorme kers op de taart zag Yvanka zomaar een luipaard in de boom liggen! En dat op een meter of 8 afstand! We keken hem in zijn groenbruine ogen en van enthousiasme begonnen we te gillen en te joelen. Beetje dom van ons want het arme dier schrok zich rot. Gelukkig hebben we hem goed kunnen vast leggen op foto en film (beelden volgen later)! Nog nagenietend van het beeld op ons netvlies reden we terug met een prachtige zonsondergang. Een kudde olifanten sneed ons de weg af en op 400 meter voor de lodge verscheen er zomaar nog een luipaard in de koplampen. Hoeveel geluk kun je hebben? Voor ons een fantastische avond. Julius wist ook niet wat hij zag en zei dat hij twee Nederlandse meiden in zijn auto nodig had om luipaarden te zien, want voor hem was het al een jaar geleden!
Bij de Bush lodge werden we ontvangen bij een knapperend haardvuur met welkomstdrankje. Het meer waaraan het lag lichtte op in de bliksem waardoor we alvast een beetje een idee kregen in welke omgeving we zouden bivakeren. We sliepen in een tented lodge met douche buiten waar de nijlpaarden 's nachts om de tent grazen. Regelmatig werden we wakker van hun geknor en van de kwakende kikkers en krekelende krekels, maar het gaf een echt bush gevoel!
We hebben een tweede chimptracking gedaan in een heel dichtbegroeide kloof nabij Queen Elizabeth en deze keer zagen we ze nog beter dan de eerste keer.
De volgende dag vertrokken we naar Ishasha waar de boomklimmende leeuwen zouden leven. Eigenlijk zijn dit niet hele speciale leeuwen, maar zijn het gewoon makkelijk beklimbare bomen. We hebben ze er niet in gezien, alleen eronder en op jacht naar impala's. De leeuwin faalde in haar jacht omdat ze te ongeduldig was. De impala's stonden verderop te gniffelen, althans, zo konden we ons dat voorstellen.
Tussendoor kwamen we door hele leuke dorpjes waar de kinderen met ons meerenden en we zo nu en dan uitstapten. Ook hier roepen ze 'mzungu' (blanke), een woord uit het Swahili, terwijl er verder niet gek veel Swahili wordt gesproken. Ze spreken wel zo'n 70 talen in Oeganda!
Onderweg zien en proeven we hoe Matoke (bakbanaan) wordt bereid en hoe kaarsen worden gemaakt van bijenwas. We nemen een kijkje in een kerkje waar vrolijk wordt gedanst, gebeden en gezongen. De dag waarop we oog in oog komen te staan met de berggorilla's komt nu steeds dichterbij! Onze accommodatie, een hutje op palen aan het prachtige meer Mutanda vol eilandjes met spectaculair uitzicht op de Virunga vulkaanketen, is heel knus en omdat het hoger gelegen is ook best wel koud. Gelukkig is er een open haard en met een wijntje erbij word je dan al gauw weer warm van binnen.
De volgende ochtend vertrekken we richting Bwindi, de weg is eigenlijk geen weg te noemen, soms rijden we over grote stukken rots langs diepe afgronden, maar we hebben een chauffeur die ondanks zijn ietwat agressieve rijgedrag, toch wel weet wat hij doet.
De wandeling begint met een enorm sterke afdaling naar het diepste deel van het dal. Na 2,5 uur rusten we even en vervolgen onze weg weer naar boven. Op een gegeven moment zijn er drollen en sporen gevonden die we volgen. Vanaf dat moment geen gebaande paadjes meer maar klimmend en klauterend over daken van bladeren en takken met daaronder flinke dieptes. Een pittige tocht, maar we worden beloond! We ontmoeten een familie van 17 gorilla's. Een aantal silverbacks, moeders, babygorilla'tjes en tussenmaatjes. 7 Meter afstand was er tegen ons gezegd, maar dat was vaak niet haalbaar. Door de dichte begroeiing stonden we vaak op 1 meter afstand! Het was een enorm bijzonder ervaring. Ze kloven op bamboe, klopten wat op hun borst, lieten ongeneerd een ruft en trokken dan weer verder. Ruim een uur hebben we ze gevolgd en toen begon het te plenzen en waren we in no time doorweekt. En toen moesten we het hele stuk nog terug! Na heel wat klimmen, glibberen en glijden bereikten we de top. Ons busje wachtte ons op maar kreeg binnen 5 minuten een lekke band. We zijn toen verder de berg opgelopen om nog wat souvenirs te shoppen en ons certificaat in ontvangst te nemen. Uiteindelijk kwamen we heel voldaan en rozig 'thuis'.
De daaropvolgende dagen stonden in het teken van iets meer relaxen en ook veel reizen. Het eind van de reis kwam in zicht... We hebben nog een nachtje doorgebracht bij Lake Bunyonyi, waar we met uitgeholde boomstammen naar toe gevaren werden. Het was er mooi, maar kon niet tippen aan het minder bekende Lake Mutanda, waar we vandaan kwamen. Het was gaan regenen, dus inplaats van zwemmen in het meer, werd het een drankje doen bij de open haard. We hebben de reis afgesloten in Kampala en nog twee uur heerlijk in de zon gelegen! 
Oeganda is in onze ogen een echte aanrader voor iedereen. Zowel cultuur- als natuurliefhebbers komen hier ruimschoots aan hun trekken!

Liefs, Yvanka & Yorianne.